Tapas

In het Nederlands noemen we ze hapjes en worden ze gegeten op verjaardagen of als er bezoek is. In Spanje zijn de hapjes niets bijzonders. Sterker nog, het hoort bij de Spaanse manier van leven! De Spaanse tapas worden niet op een gelegenheid gegeten maar als tussendoortje. Van plakjes chorizo naar hele kunstwerken, maar tapas zijn tapas en de Spanjaarden kunnen niet zonder.

• De tapas zijn niet altijd zo uitgebreid als nu geweest. Het begon namelijk allemaal heel simpel met olijven, brood of chorizo. Pas later, toen verschillende culturen met elkaar in aanraking kwamen, werden de tapas beïnvloed en kwamen er meer ingrediënten en dus meer variatie.
• Dat de Spanjaarden tapas eten is in principe wel logisch; ze hebben veel tijd tussen de maaltijden door waarin er niet gegeten wordt en dan is tapas een goede vervanger.
• Er zijn talloze recepten voor de lekkerste tapas. Het is daarom ook niet voor niets dat er veel websites bestaan met tips en uitleg voor het maken van tapas. Daarnaast heeft iedere regio in Spanje zijn eigen specialiteiten.

Zoals eerder vermeld, begon het heel simpel met brood, olijven en chorizo. Dat de tapas nu zo enorm uitgebreid zijn komt door de invloed die de Romeinen, Arabieren en Columbus hier op hebben gehad. De Romeinen ontdekten de olijfolie die hen de middelen gaf om vlees te conserveren en tegelijkertijd smaak te geven aan verschillende producten. De Arabieren brachten noten en specerijen, maar het beste was hetgeen Columbus met zich meebracht: groenten. De tapas was vroeger vaak gratis. Het was een hapje die je bij je glaasje sherry kreeg. De sherrydrinkers uit Andalusië kregen bijvoorbeeld een plakje chorizo bij hun sherry. Het schoteltje met het hapje werd op de drank gezet om het af te dekken en zo de vliegen en andere beestjes te weren. Afdekken is in het Spaans tapar, vandaar het woord tapas. Toen de barretjes doorhadden dat wanneer ze de sherrydrinkers tapas gaven ze meer dronken (door het zoutgehalte van de tapas), ontwikkelden de barretjes meerdere soorten tapas die ze bij de sherry en andere drankjes aanboden zodat de verkoop van de drank steeg.

“Ir de tapas”

De Spanjaarden staan bekend als late eters. Er wordt gedineerd tussen 21:00 en 23:00 uur en soms zelfs pas rond middernacht. Dit betekent dat er veel tijd zit tussen het middag- en avondeten. Een goede oplossing hiervoor zijn de tapas. In het Spaans heet het ir de tapas: het nuttigen van de hapjes in een barretje en de tijd nemen voor vrienden of familie. Het is onderdeel van het sociale leven van de Spanjaarden. Een barretje dat tapas serveert heeft ongeveer 8 tot 12 soorten tapas die zichtbaar bewaard worden onder glazen warmte vitrines die de tapas er overheerlijk uit doen zien. Ze bevatten bijna allemaal knoflook, pepers of paprika, zout en peper. Naast de groenten- en vleestapas zijn mariscos (zeevruchten) ook erg populair; vissoorten als ansjovis, sardines, markreel of inktvis worden vaak gebruikt om heerlijke tapas van te maken. In het noorden van Spanje en sommige andere gebieden zoals Salamanca worden tapas ook wel pinchos (Baskisch: pintxos) genoemd. Een pincho is een klein satéstokje en wordt in het hapje gestoken om de creatie bij elkaar te houden en om het aantal tapas dat een klant in een bar heeft gehad bij te houden. De gemiddelde prijs voor één tapa ligt ongeveer op 1 tot 2 euro, afhankelijk van waar je de tapa nuttigt. Toch zijn tapas tegenwoordig niet alleen hapjes, er kunnen ook halve gerechten of maaltijden van gemaakt worden. Op de menukaart van een restaurant zie je daarom ook vaak raciones (tapasmaaltijd) staan. Het is een grotere portie van de hapjes.

Er zijn talloze tapas recepten met verschillende ingrediënten en variaties zodat er voor iedereen een hapje is. In Spanje heeft iedere regio haar eigen specialiteit. Zo zijn de kustprovincies gespecialiseerd in zeevruchten en maken de barretjes en restaurants in het binnenland van Spanje geweldige creaties met vooral vlees en groenten.